Οι οθόνες πλέγματος καλωδίων, που χρησιμοποιούνται στους περισσότερους εξωθητές, είναι συνήθως τετραγωνικό πλέγμα - δηλ., ίδιος αριθμός καλωδίων ανά την ίντσα ή εκατ. και στις δύο κατευθύνσεις. Ο σκοπός των οθονών πλέγματος καλωδίων είναι στους μολυσματικούς παράγοντες φίλτρων έξω και επίσης για να ενισχύσει την πίεση στον εξωθητή.
Η πίεση στους εξωθητές μπορεί να έχει τη διπλή επίδραση που μπορεί να είναι και καλό και κακό: βοηθά και είναι ιδιαίτερα χρήσιμο εάν η ταχύτητα βιδών είναι υψηλή και ο χρόνος κατοικιών του πολυμερούς λειωμένου μετάλλου στον εξωθητή δεν είναι πολύ μακροχρόνιος. Στην αρνητική πλευρά, υπάρχουν ορισμένες πτυχές της πίεσης που θα μπορούσαν να παρακωλύσουν το ποσοστό παραγωγής - περισσότερα μέσα πίεσης περισσότερη αντίσταση στη ροή μέσω του κεφαλιού και να πεθάνουν αναγκάζοντας κατά συνέπεια τη μηχανή για να εργαστεί σκληρότερα και οδηγώντας σε μια αύξηση στη θερμοκρασία λειωμένων μετάλλων που βγαίνει από τον εξωθητή.
Οι οθόνες σχεδόν δεν επαναχρησιμοποιούνται ποτέ. Αν και οι οθόνες μπορούν να καθαριστούν και να ξαναβάλουν, μπορούν να πάρουν διαστρεβλωμένες ή σπασμένες κατά τη διάρκεια της αφαίρεσης και μπορούν να οδηγήσουν σε έναν πρόσθετο κίνδυνο της υποβολής προς τα πίσω (έναντι της πρώτης χρήσης). Σε αυτή την περίπτωση, μόρια μολυσματικών παραγόντων που κατοικούνται μέσα - μεταξύ των καλωδίων πάρτε οδηγημένος προς τα εμπρός έξω στο προϊόν όταν ξεκινά η γραμμή.
Συνήθως οι εξωθητές του άκαμπτου σωλήνα PVC και τα σχεδιαγράμματα δεν χρησιμοποιούν τις οθόνες καθόλου. Αυτές είναι οι διαδικασίες στις οποίες μια αύξηση στη θερμοκρασία λειωμένων μετάλλων μπορεί να απαιτήσει μια ακριβότερη διατύπωση που περιέχει περισσότερο σταθεροποιητή.

Χαρακτηριστικά, οι οθόνες υποστηρίζονται σε ένα πιάτο διακοπτών, ένας διατρυπημένος δίσκος χάλυβα που αποτρέπει τις οθόνες από την ώθηση στο κεφάλι και τον κύβο και να χρησιμεύσει ως μια σφραγίδα μεταξύ του επικεφαλής τμήματος (κύβος και προσαρμοστής) και του βαρελιού εξωθητών.
Η εξαίρεση στις τετραγωνικές οθόνες πλέγματος είναι ολλανδική ύφανση, όπου μια κατεύθυνση χρησιμοποιεί λιγότερους αλλά τα παχύτερα καλώδια από άλλη. Αυτή η ρύθμιση οδηγεί σε μια ισχυρότερη οθόνη με τις ορθογώνιες ενάρξεις, ρίχνοντας κατά συνέπεια τη χρήση των οθονών πλέγματος καλωδίων όπως μόνο ένας από αυτούς είναι αρκετά συνήθως. Στις περισσότερες εξωθήσεις, εν τούτοις, ένα πακέτο οθόνης χρησιμοποιείται, το οποίο αποτελείται από διάφορες οθόνες: ένα πλέγμα 20 (20 καλώδια ανά ίντσα) τίθεται επάνω ενάντια στο πιάτο διακοπτών, ίσως έπειτα ένα πλέγμα 40. Σε περίπτωση ακραίων επιπέδων διήθησης που απαιτούνται, ένα πλέγμα 80 χρησιμοποιείται μετά από το πλέγμα 40. Μερικές πολύ κρίσιμες εφαρμογές όπως οι ίνες, οι ίνες και η λεπτή ταινία χρησιμοποιούν ακόμα τις λεπτότερες οθόνες, όπως 200-350 καλώδια ανά ίντσα. Τα περισσότερα πακέτα οθόνης συγκεντρώνονται με τη βαρύτερη οθόνη δίπλα στο πιάτο διακοπτών, δεδομένου ότι οι βαρύτερες οθόνες υποστηρίζουν τα λεπτότερα και αποτρέπουν το φύσηγμά τους κατευθείαν από τη διαφορική πίεση. Στην αντίστροφη ρύθμιση, το πιό χονδροειδές πλέγμα θα πιάσει την μεγαλύτερη μέρος της μόλυνσης και η πτώση πίεσης πέρα από την λεπτότερη θα μείνει χαμηλή, αποτρέποντας το α χτύπημα-κατευθείαν.

Ο μετρητής καλωδίων παίζει επίσης έναν πολύ ζωτικής σημασίας ρόλο δεδομένου ότι το ίδιο μέγεθος πλέγματος μπορεί να έχει τις μεγαλύτερες τρύπες εάν το λεπτύτερο καλώδιο χρησιμοποιείται. Μερικές φορές οι οθόνες διπλασιάζονται επάνω με δύο δεκαετία του '40 ή δύο δεκαετία του '80 - για να πάρουν ένα σφιχτότερο πακέτο. Εάν αυτός γίνεται, είναι ουσιαστικό να τεθούν οι οθόνες σε 45 βαθμούς ο ένας στον άλλο, έτσι ώστε η μέγιστη και συνεπής ικανότητα διήθησης επιτυγχάνεται.
Μερικά πακέτα είναι πραγματικά σάντουιτς, με μια χονδροειδή οθόνη και στις δύο πλευρές, εν μέρει για να προστατεύσουν τη λεπτότερη οθόνη που ειδάλλως να εκτεθεί στην περιστρεφόμενη ροή του λειωμένου μετάλλου που έρχεται από τη βίδα, και εν μέρει για να κάνουν ένα συμμετρικό πακέτο που μπορεί να υποβληθεί καθέναν τρόπο με το ίδιο αποτέλεσμα.

Με το μικρό εξοπλισμό (» διάμετρος 2,5 ή λιγότεροι), τις οθόνες αλλάζουν με το χέρι. Τη γραμμή σταματούν και το κεφάλι που ανοίγουν, οι παλαιές οθόνες λαμβάνεται έξω και νέοι που τίθενται στο τέλος του βαρελιού. Η προσοχή πρέπει να ληφθεί ώστε να μην εμποδιστεί η γραμμή σφραγίδων διαφορετικά η διαρροή θα εμφανιστεί κατά τη λειτουργία.
Σε πολλές μεγαλύτερες το γραμμές, ή οπουδήποτε άνοιγμα του κεφαλιού ή η έναρξη/η παύση της παραγωγής δεν είναι τόσο εύκολο, ένας αυτοματοποιημένος μετατροπέας οθόνης προτιμάται, μειώνοντας βασικά το χρόνο διακοπής.
Στις μηχανές όπου το ανακυκλωμένο υλικό χρησιμοποιείται και τα επίπεδα μόλυνσης είναι υψηλά, οι αλλαγές είναι συχνότερες και η αξία ενός μετατροπέα είναι υψηλότερη. Ακόμη και με αυτούς, η αλλαγή πρέπει να αρχίσει με το χέρι, όπως ο συγχρονισμός μπορεί να πρέπει να προσαρμοστεί στις άκρες αντιστοιχιών των τρεξιμάτων, των κλεισιμάτων ή των αλλαγών χρώματος.
Μερικοί μετατροπείς απαιτούν τη γραμμή για να σταματηθούν κατά τη διάρκεια της αλλαγής, αλλά πολλοί μπορούν να χρησιμοποιηθούν «στα πεταχτά,» αν και κάποιος χρόνος παραγωγής χάνεται ακόμα για να αποτελέσει τη χαμηλότερη πίσω πίεση (είτε επιβραδύνοντας τη βίδα είτε επιταχύνοντας την απογείωση). Για αυτά τα συστήματα, είναι καλό να υπάρξει μια pre-fill επιλογή, όπου το νέες πιάτο και οι οθόνες γεμίζονται εκ των προτέρων με το λειωμένο μέταλλο αμέσως πριν από να ωθήσουν τα σε ισχύ. Αυτό αποφεύγει τον αέρα στο σύστημα, το οποίο να προκαλέσει το πρόβλημα ή ακόμα και τη θραύση της συνοχής του προϊόντος.
Οι αυτοκαθαριζόμενοι μετατροπείς έχουν μια συσκευή που περνά πέρα από την προς τα πάνω επιφάνεια των οθονών με μια μετάβαση που οδηγεί στο εξωτερικό, έτσι ώστε η εσωτερική πίεση εκδιώκει ένα λειωμένο μέταλλο μικρού ποσού μαζί με τη μόλυνση. Μπορούν να λειτουργήσουν συνεχώς ή περιοδικά όπως απαιτούνται.
Οι αληθινοί συνεχείς μετατροπείς γίνονται επίσης, είτε η περιστροφή είτε γραμμικός τύπος. Rotators έχουν μια ρόδα με διάφορα θέσεις πιάτων, για παράδειγμα 8 ή 12, και η ρόδα συντάσσεται στη θέση όταν απαιτείται ένας νέος συνδυασμός πιάτο-οθόνης. Αυτή η εργασία με τις στρογγυλές οθόνες αλλά πρέπει να αποτελέσει την αλλαγή πίεσης όταν είναι μέσα οι νέες οθόνες. Για να αποφύγουν αυτό, μερικές συσκευές χρησιμοποιούν τις οθόνες στο Δ ή η πίτα-φέτα διαμορφώνει, το οποίο μπορεί να τοποθετηθεί τόσο κοντά που η ρόδα μπορεί να μετατρέψει αργά αλλά συνεχώς, φέρνοντας πάντα την καθαρή οθόνη σε πορεία ροής για να διατηρήσει την κοντινός-σταθερή πίσω πίεση.
Ο γραμμικός μετατροπέας λειτουργεί διαφορετικά. Μια λουρίδα της οθόνης έρχεται από μια σπείρα και περνά πέρα από την πορεία ροής, και δεδομένου ότι αφήνει την άλλη πλευρά που το λειωμένο μέταλλο γύρω από το παγώνει από την ελεγχόμενη ως προς τη θερμοκρασία αίθουσα αυτό πρέπει να περάσει μέσω. Η οθόνη ενσωματώνεται έτσι στο «βούλωμα» και βγαίνει με το, αναγκασμένος έξω από την εσωτερική πίεση. Τίποτα δεν κινείται εκτός από η ίδια την οθόνη.

Οι περισσότερες οθόνες είναι συμβατικός χάλυβας, που απαιτεί κάποια προσοχή για να τους κρατήσουν από την οξύδωση στην αποθήκευση, η οποία θα σήμαινε περισσότερη πιθανότητα χτύπημα-κατευθείαν όταν χρησιμοποιείται. Για τα σχετικά καθαρά υλικά που απαιτούν λιγότερες αλλαγές, οι οθόνες ανοξείδωτου χρησιμοποιούνται και το προστιθέμενο κόστος τους δικαιολογείται από τη μειωμένη ανησυχία για την οξύδωση.

Για την εξώθηση PVDC και κάποιου fluoroplastics, τα ειδικά μέταλλα (συνήθως κράματα νικελίου) πρέπει να χρησιμοποιηθούν όχι μόνο για τις οθόνες αλλά για το ολόκληρο εσωτερικό του συστήματος, ως αυτά τα πολυμερή σώματα είναι πάρα πολύ διαβρωτικός για τον κανονικό χάλυβα ή ακόμα και το ανοξείδωτο υπό τους όρους εξώθησης.